Aambeien
Aambeien, ook hemorroïden of speen genoemd, zijn het gevolg van de uitzetting van zwellichamen in en rond de anus. Ze ontstaan vaak door een verhoogde druk rond de anus. Deze druk ontstaat door hard persen, bijv. bij constipatie, harde stoelgang, een bevalling of bij langdurig hoesten.
Aambeien zijn onschuldig, maar kunnen vervelende symptomen veroorzaken. Vaak verdwijnen ze vanzelf, maar keren de symptomen ook weer terug. In sommige gevallen vormt zich een bloedklonter in de aambei en krijgt deze geen bloed meer. Dat leidt tot een (zeer) pijnlijke trombose.
Aambeien die geen last geven, hoeven niet behandeld te worden.
Het soort behandeling hangt af van de ernst van de aambeien, en kan variëren van dieetmaatregelen tot een operatie.
Anale fissuur
Een anale fissuur is een kloof of een scheur in het slijmvlies van de anus dat slecht geneest, en dus lange tijd aanwezig blijft.
Het wondje zit meestal op de middellijn aan de rugzijde van de aars. Daar is de doorbloeding van de aars namelijk het slechtst. Anale fissuren komen vooral voor bij jonge mensen en mensen van middelbare leeftijd. Hevige, messcherpe pijn na defecatie is de hoofdklacht, soms helder rood bloedverlies.
Vroegtijdige diagnose, en behandeling zal de meeste kloven doen genezen. Is de aarskloof na 2 maanden nog steeds niet genezen of komt ze steeds terug, dan spreken we van een chronische fissuur, en wordt best een operatie overwogen.
Anale fistel en anaal abces
Een anaal abces is een ontsteking in de buurt van de aars. Een abces is een holte gevuld met etter.
Een abces ontstaat meestal door een ontsteking in een anale klier. In de meeste gevallen (bijna 50%) vormt er zich ook een fistel. Een goede en snelle evacuatie van de etter uit de holte is de beste behandeling.
Een anale fistel, ook wel ‘peri-anale fistel’ of ‘fistula ani’ genoemd, is een gangetje tussen de anus en de huid. Via deze kleine, tweede opening komt vocht en slijm naar buiten. Jeuk en ongewild vochtverlies staan dus op de voorgrond. Ze ontstaan meestal uit een doorgemaakt anaal abces.
Verzakking of prolaps
Een prolaps is een verzakking van een orgaan (bijv de endeldarm), meestal door een verzwakking van de spieren van de bekkenbodem. Vooral bij vrouwen.
In een vergevorderd stadium kan de darm helemaal naar buiten komen. Dat kan tijdens het persen optreden, maar ook spontaan. Dit moet uiteraard steeds heelkundig behandeld worden.
Bij minder uitgesproken vormen, trachten we in de eerste plaats een conservatieve behandelingsplan uit te werken, met dieetmaatregelen en bekkenbodem-kinesitherapie.
Stoelgansproblemen en een drukkend gevoel in de vagina of anus komen vaak voor.
Stoelgangproblemen
De 2 meest uitgesproken symptomen zijn:
a. Incontinentie
Als u last heeft van fecale incontinentie, ook wel anale incontinentie of ontlastingverlies genoemd, betekent dit dat u ontlasting of windjes niet goed kunt ophouden of uitstellen. U heeft last van ongewild verlies van stoelgang (vast of diarree) of winden.
b. ODS
Obstructief Defecatie Syndroom (ODS) is een bijzondere vorm van constipatie. Bij ODS heb je regelmatige aandrang tot defecatie, maar vooral moeilijkheden om de stoelgang vlot naar buiten te brengen. Het lijkt het omgekeerde van incontinentie. Je voelt een blokkage, met onvolledige defecatie, valse aandrang, hard persen en soms noodzaak tot meehelpen als gevolg.
Zowel incontinentie als ODS zijn soms het gevolg van een verzakking.
Algemene chirurgie
Uiteraard kan u in de Proctoclinic ook terecht voor algemene heelkundige aandoeningen.
De frequentste zijn:
- Buikwandproblemen: liesbreuk, navelbreuk of littekenbreuk
- Galblaasproblemen
- Obesitas of vermageringsoperaties
- Inflammatoire darmaandoeningen: Crohn en Colitis Ulcerosa
- Oncologische problemen: zoals dikke darmkanker en endeldarmkanker (rectum)
- etc.